Jeśli szukasz do swojego domu, mieszkania czy innego wnętrza rośliny, która będzie efektowna, ale niewymagająca w uprawie – zamiokulkas zamiolistny może być odpowiedzią na twoje potrzeby. Mówiąc pół żartem, pół serio – jeśli zapamiętasz jego nazwę, dalej już będzie tylko łatwiej. Dowiedz się więcej na temat tej rośliny.
Zamiokulkas zamiolistny: jak wygląda ta roślina?
Zamiokulkas zamiolistny to zielona roślina doniczkowa, której głównym elementem ozdobnym są liście. Zbudowana jest z wielu wzniesionych liści właściwych z których wyrastają eliptyczne, ciemnozielone, skórzaste, zgrubiałe pojedyncze listki. Osiągają one maksymalnie długość ok. 10 cm. Mają głęboki, zielony kolor i są lekko błyszczące. Liście właściwe mają mięsiste ogonki liściowe, które zwężają się w stronę wierzchołka. Zwykle dorasta do około 1 m wysokości. Cechą charakterystyczna zamiokulkasa są również krótkie, zdrewniałe kłącza średnicy do 4 cm.
Wspomnieliśmy, że najtrudniejszym elementem w uprawie zamiokulkasa jest zapamiętanie jego nazwy… Być może dlatego w języku polskim skracana jest ona często do słowa zamia. W krajach anglojęzycznych roślina spotykana jest pod takimi nazwami jak Eternity Plant, Money Tree, ZZ Plant, Fat Boy czy Zanzibar Gem.
Skąd pochodzi zamia?
Botaniczna nazwa zamii to Zamioculcas zamiifolia. Roślina ta należy do rodziny obrazkowatych. Naturalnie występuje w strefie klimatu zwrotnikowego we wschodniej Afryce oraz w klimacie podzwrotnikowym, głównie w południowo-wschodniej Afryce. Spotkać ją można w krajach takich jak Kenia, Mozambik, RPA, Tanzania, Zimbabwe, Zanzibar. Zamiokulkas często rośnie w runie wilgotnych lasów tropikalnych, czyli w miejscach, do których dochodzi stosunkowo mało promieni słonecznych. Z tego też powodu również w uprawie doniczkowej roślina ta znana jest z tego, ze może być stawiana w mało nasłonecznionych pomieszczeniach (czyli np. w przedpokojach i korytarzach).
Historia zamii jako kwiatu doniczkowego do domu jest bardzo krótka. Do powszechnej uprawy wprowadziły go holenderskie firmy ogrodnicze pod koniec XX w. Od tamtej pory jego popularność jako rośliny uprawianej w domach cały czas rośnie.
Zamiokulkas zamiolistny – jak uprawiać?
Zamiokulkas zamiolistny ostatnio regularnie „ląduję” w różnego rodzaju internetowych zestawieniach tworzonych pod hasłem „top X najbardziej wytrzymałych roślin doniczkowych” itp. Czy słusznie? Sklepy ogrodnicze posiadające go w swojej ofercie również przekonują, że jest to jedna z najprostszych w uprawie i najmniej wymagających roślin doniczkowych. Nie oznacza to oczywiście, że zamiokulkasa można zupełnie zaniedbać. Oto kilka najważniejszych wskazówek dotyczących jego uprawy.
- Można ustawiać go w pomieszczeniach o niewielkim nasłonecznieniu.
- Przy zbyt intensywnym nasłonecznieniu na listkach pojawiają się brązowe plamy. Jednostronne oświetlenie rośliny sprawia, że liście wyginają się w kierunku światła. W takiej sytuacji zalecane jest regularne obracanie doniczki.
- Ta roślina lubi wysokie temperatury. Latem powinny one sięgać 25 st. C, zaś zimą – ok. 20. Większy chłód może spowodować zrzucanie liści. Roślina jest wrażliwa na niskie temperatury. Przy mniej niż 5 st. może grozi jej całkowite zamarcie. Dlatego niewskazane jest kupowanie i transportowanie tej rośliny zimą. Pielęgnując ją należy też unikać przeciągów.
- Wybierając ziemię do kwiatów doniczkowych pod kątem zamii należy postawić na podłoże żyzne, próchniczne, przepuszczalne oraz o odczynie lekko kwaśnym (optymalne pH wynosi ok 5,5 do 6,5). Zaleca się również wykonanie drenażu na dnie doniczki oraz dodanie do ziemi piasku lub drobnego żwiru. Optymalna kwasowość podłoża to pH w zakresie od 5,5 do 6,5. Wskazany jest dodatek piasku lub drobnego żwiru oraz drenaż na dnie doniczki.
- Doniczki na kwiaty: lepsze są szersze niż wyższe, gdyż wówczas lepiej rozrastają się kłącza. Doniczki do zamii powinny mieć również szerokie otwory odpływowe.
- Podlewanie: umiarkowane; w okresie intensywnego wzrostu zaleca się, aby podłoże było stale wilgotne. Roślina toleruje jednak również krótkotrwałe okresy suszy. Zamia nie toleruje zbyt intensywnego podlewania. Grozi jej wtedy gnicie korzeni.
- Zamiokulkuas potrzebuje dosyć regularnego nawożenia – w okresie wzrostu co ok. 2 tygodnie.
- Przesadzenie: w przypadku młodych roślin – co roku. Starsze okazy można przesadzać rzadziej.
